چاپ مقاله: خرداد ۱۴۰۲ سال ۱۳۹۷ در مقاله‌ای به مساله موضوع شناسی فقه گردشگری پرداختم و اینکه اگر قرار است فقه به مساله گردشگری ورود کند، موضوع شناسی گردشگری چگونه است؟ (لینک) در آنجا گفتم بجای تمرکز بر موضوع نجاست کفار و قاعده نفی سبیل، می توان بر محور تالیف قلوب با گردشگران خارجی تعامل …
در این نوشتار نگاهی به این مساله می‌اندازم که فرصت گردشگری ورودی غیر زیارتی در ایران را می‌توانیم به عنوان بستری برای تبلیغ دین بدانیم یا چشم ها را باید شست، طور دیگر باید دید.
دوشنبه، ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ به دعوت از یکی از معاونت‌های وزارت گردشگری برای مساله بازگشایی پاسارگاد در ایام آبان ماه دعوت شدم. برای آنها نیز پیگیری یک روحانی برای بازگشایی پاسارگاد در آبان ماه جالب بود.
خرده بازارهای گردشگری دینی کجاست؟ گردشگری دینی؛ به چه نیش مارکت‌هایی را در ذیل توجه کنیم؟
فعال ارشد حوزه گردشگری دینی: شناخت صحیح از گردشگری دینی، ابعاد آن و گفتمان سازی پیرامون آن؛ راه پیشرفت گردشگری دینی در ایران است.
رویکرد اسلام نسبت به‌محیط زیست را می‌توان در ذیل صدها عنوان مقاله، پایان نامه و کتاب یافت. بیان دو نکته‌ی اساسی را شاید بتوان شالوده‌ی تمام این موارد دانست و افق آموزه‌های اسلامی نسبت به محیط زیست را تبیین کرد.
۲۹ تیرماه ۱۴۰۱، توفیق حضور در نشست تخصصی فعالان گردشگری در شهرستان دماوند را داشتم؛ از سخنرانی اساتید بزرگ و فرهیخته بهره‌مند شدم و چند جمله‌ای نیز برای عزیزان حاضر در جلسه بیان کردم؛
میز گردشگری دینی ۲۱ آذرماه سال ۱۴۰۰: کشور عزیزمان ایران ظرفیت‌های بسیاری در موضوع اقلیت‌های دینی دارد. سال ۱۴۰۰ و پیرو کارگاه آموزشی که در سال‌های قبل آن با موضوع بازشناخت گردشگری دینی در ایران داشتم (لینک) بیشتر پیگیر راه اندازی یک کمیته‌ی متخصص با محوریت عنوان گردشگری دینی در سطح ملی بودم.
حضور گردشگران از کشورهای مختلف برای بازدید از مراسم آئینی شهر یزد، یکی از فرصت های بی بدیل برای تفسیر آموزه های اسلام به غیرمسلمانان می باشد.
اهمیت حضور کارشناسان مذهبی در هر مقصد گرشگری ضروری است ولی این به معنای کار تبلیغی سنتی برای گردشگران نیست؛ این حضور می بایست در قالب فعالیت گردشگری و مطابق با هنجارهای ملی و بین المللی این صنعت باشد.